Een minivlucht leidde naar Brisbane.

Hallo lezers,

Een minivlucht van tachtig minuten langs de oostkust op donderdag 18 juli leidde naar…Brisbane.

In het hostel aangekomen voel ik me binnen een uur erg thuis. Het heeft een eigen bar. Daar ben ik blij mee. Ik hoef de deur niet uit, maar kan toch naar de kroeg. Om half zes is er een kennismakingsborrel voor de nieuwe backpackers. Later is er stand up comedy. Het is een zeer gezellige avond, waarbij degene die alles aan elkaar praatte weer de beste humor had.

De volgende ochtend laat ik me ophalen voor een dagtrip naar Gold Coast, slechts een uurtje rijden naar het zuiden. Als de flatgebouwen voor mij opdoemen, is het overduidelijk dat we er zo ongeveer zijn. Het voelt enigszins alsof ik terug ben in Benidorm. Maar het valt hier gelukkig nog mee. Na Beachport is het tijd voor de eerste stop, in Surfers Paradise. Een mooi, lang zandstrand met een boulevard. De zee is woest. Achter de boulevard bevinden zich enkele winkelstraten met ook hier minstens één filiaal van elk fastfoodrestaurant. Ik krijg een klein uurtje om door het sfeervolle kustplaatsje te lopen. Hierna is het tijd om het stelsel van kanalen groter dan in Venetië te bevaren tijdens een ontspannen cruise. De schipper schijnt niet veel meer te kunnen vertellen dan het aantal miljoenen dat er neergeteld moet worden voor elke riante villa. Na de lunch in het winkelcentrum Australia Fair is het tijd voor het achterland bestaande uit diepgroene heuvels en valleien. Wolken hangen over de vulkanische bergtoppen. Op de grens van New South Wales en Queensland heb ik een prachtig uitzicht over de Tweed Valley. De gids neemt me mee voor een korte wandeling door het subtropisch regenwoud in Springbrook National Park. Ik hoor het geruis van de waterval al als ik uit de bus stap. Ik voel en ruik de vochtige, koudere lucht. De waterval heeft van een kleine poel een heel gat in de rotsen gemaakt. Er is een natuurlijke brug ontstaan.

Vandaag, zaterdag de 20ste, is het moment aangebroken om nog één keer de Australische fauna te begroeten in het oudste en grootste koalareservaat ter wereld, Lone Pine Koala Sanctuary. Rechtsaf geslagen na de poort, kom ik als eerste alle vogels tegen. Opeens hoor ik een vogelstem achter me: `Hello!’. Ik kijk verbaasd om en groet terug. Dan kom ik bij het vogelbekdier. Het is de eerste keer dat ik langs het verblijf loop en ze wél ook daadwerkelijk zie. Vlak naast de Tasmaanse duivels, die wonderbaarlijk genoeg in hun holletje liggen te slapen, en dingo’s is het grote koalaverblijf. Eerst kom ik de moeders met kinderen tegen. De gepensioneerden, kinderen en ook de jongens en mannen hebben allemaal hun eigen afdakje met stammen vol eucalyptustakken. Er wonen hier meer dan 100 koala’s. Ik smelt als ik ze zie en moet dan ook nog één keer zo’n schatje vasthouden. We doen neusje neusje. Als ik naar het bos vol koala’s ga, kom ik een moeder tegen met een 15 centimeter groot koalaatje op de rug. Een perfecte miniatuurversie van mama. De kleine houdt zich goed vast. Ze lopen rond. Een andere koala rent zelfs rondjes. Deze is echt te actief voor een koala als je het mij vraagt. Hierna ga ik de kangoeroes knuffelen. Voor het eerst zie ik de wombat ook duidelijk. De egel vertoont zich echter nog steeds niet. Het is het enige Australische dier dat ik helemaal nooit heb gezien. Het donkere reptielenhuis volgt. Als ik halverwege ben, bekruipt me een angstaanjagend gevoel. Die slangen zijn eng. De hagedissen en dergelijke aan de andere kant vallen gelukkig weer mee. Als de ochtend bijna om is, begin ik aan de reeks shows en voedertijden die er op het programma staan. Eerst luister ik naar een presentatie van verschillende verzorgers over hun favoriete dier. Ik streel de rug van een hagedis én een dingo. Hierop volgt een presentatie over de koala, waarna ik nog een kans krijg om het dier over zijn rug te aaien. Direct hierna begeef ik me naar de altijd leuke roofvogelshow, gevolgd door de show met herdershonden en schapen alsmede het scheren van een schaap. Er komen verscheidende keren oe’s en a’s uit de menigte. De volgende presentatie gaat over de slangen. Mijn moed wordt weer bewezen. Ook de slang die de verzorger om zijn nek heeft, aai ik. De man vertelt dat we zeker moeten gaan kijken naar de twee giftigste slangen in de wereld, in het reptielhuis hier in Lone Pine. Ik ga direct terug om ze te zoeken. Ze blijken halverwege in de hoek te zitten. Dit kan geen toeval zijn. Zonder de bordjes te lezen had ik dit eerder dus al gevoeld. Bizar. Nadat ik het voeren van de vogelbekdieren en de Tasmaanse duivels heb gezien, ga ik terug naar mijn kindertijd. Op de kinderboerderij zit ik met een kuikentje en een cavia op schoot. Voordat ik de bus weer terug neem naar het centrum, pak ik het voeren van de papegaaien nog snel mee, het laatste op het programma van het park.

De zondag staat in het teken van een tour naar de tweede plaats die vanaf Brisbane een ideaal dagje uit is. De eerste stop is Cabarita. Het is weer zo’n verborgen plekje met prachtige natuur; een heerlijk strandje. Met twee Duitse meiden loop ik het strandje, omgeven door donkergrijze rotsen. Ook op het strand ligt een strook van deze stenen. Er zijn natuurlijk een aantal surfers te vinden op deze zeer geliefde surfplaats. Een rit door de kustplaatsen Hastings Point en Pottsville volgt, onderweg kijkend naar de zeer groene heuvels en valleien. In het historische, magische gehucht Bangalow krijgen we de tijd om door de hoofdstraat naar beneden te lopen. Het is een sfeervol plaatsje met winkels vol met het werk van lokale ambachtslieden. Vanaf Bungalow is het nog maar een klein stukje rijden naar de hoofdbestemming van vandaag. Misschien slechts een heuvel en een vallei verder ligt Byron Bay. De bus draait helemaal naar de top van de berg. Hier staat een schattige, witte vuurtoren. Ik loop helemaal naar de punt van de kaap. Daar bevindt zich ook een strandje. Na een uur komt de gids Brian ons weer oppikken. Hij zet ons tegenover het Visitor Information Centre af. Tot drie uur heb ik de tijd om het centrum te verkennen. Ik maak een rondje door de winkelstraten. Bij het strand is er een markt.

Mijn laatste dag in Brisbane, maandag 22 juli, ga ik op pad met een Nederland sprekende Poolse. We volgen de gehele Queen Street, inclusief de Queen Street Mall. Aan het eind van dit winkelcentrum slaan we linksaf en lopen we parallel aan de rivier. Bij het parlementsgebouw en de Queensland University of Technology gaan we de botanische tuinen in. Mijn vierde. Deze tuinen zijn voor het grootste gedeelte veel ruimer opgezet. De paden zijn breed en het is niet zo dicht begroeid. Maar de waters en bamboelaan vind ik mooi. Op het laatst vinden we een stukje van de botanische tuinen zoals ik het gewend ben, dichter begroeid en smalle paadjes. Aan de rand van de botanische tuinen loopt de rivier. En ook in deze stad is het aan deze rivieroever waar je de prachtigste uitzichten op de skyline van de stad vindt. Nog beter is het uitzicht even later op de brug. We lopen verder door de Southbank Parklands. Dan komen we bij het strandje, midden in de stad aan de oever van de rivier. Bijzonder. Dan is het tijd voor cultuur. We komen bij het theater, de bibliotheek en de kunstmusea. Het eerst museum is het Queensland Museum, waar vooral veel te vinden is over de fauna in deze staat. De art gallery hier in Brisbane ziet er ook mooi uit en heeft zeker topstukken. Het museum bezit zelfs Nederlandse werken. De bibliotheek gaan we alleen even in om gebruik te maken van het gratis internet. Het allerlaatste museum is het Museum of Contemporary Art.
Voordat we écht terugkeren naar het hostel, wil ik nog even de St. John’s Cathedral in. Ook hier moet het licht branden voor mijn dierbaren ver weg in Nederland. Na Adelaide, Melbourne en Sydney brandt er nu ook in Brisbane een kaarsje in het huis van God.

Nog net op tijd, want het is tijd om afscheid te nemen van Brisbane. Er is nog één wereldwonder in de oceaan dat absoluut niet gemist mag worden. Het is werelderfgoed. Ik vlieg naar de plaats vanwaar je het beste van het beste te zien krijgt. Hierover meer in mijn volgende blog. Tot mijn volgende reisverslag!