Opera in de haven met een beroemde brug...

Hallo lezers,

Woensdag 10 juli. Ik begeef me naar het Southern Cross Station in Melbourne. Er staat me een hele lange dag in de bus te wachten. Veertien uur. Ik heb er zelf voor gekozen om dit deel van het land per bus te doorkruisen, omdat ik op deze manier ook hoofdstad Canberra passeer. Men zegt dat het geen stad is om lang te verblijven. Daarom neem ik genoegen met enkele glimpen vanuit de touringcar. Via Alburyand Wagga Wagga, in de outback van New South Wales, bereik ik Canberra. Als de bus wegrijdt van het busstation in deze hoofdstad, is het donker geworden. De laatste vier uur zijn ingegaan. Het eerste stadje dat na Canberra wordt aangedaan is Goulburn, het oudste stadje in het binnenland van Australië. Op 100 kilometer afstand van het echte centrum begint er al een gloed aan de horizon te verschijnen. Het zijn de lichten van die grootste stad waar ik naar op weg ben. Dan zijn er nog haltes in de buitenwijken Liverpool en Parramatta. En aan de linkerkant vang ik al een glimp op van het prachtige ANZ Stadion en andere sportvelden en stadions waar Nederland in 2000 veel Olympische medailles won, waaronder bij het hockey en zwemmen. Hierna duurt het niet lang meer voordat ik de enige echte brug zie. Ik ben gearriveerd in…Sydney!

De volgende ochtend is het grote moment daar. Ik loop mijn neus achterna richting het noorden. Onderweg pak ik al enkele bezienswaardigheden mee. Het stadhuis staat, net als in Melbourne, in de steigers. Via de chique Queen Victoria Building en Martin Place kom ik steeds dichter bij het water. En dan zie ik tussen de flatgebouwen door een van de punten van het dak. Ik ben aangekomen bij het Sydney Opera House. Het is even zoeken naar de ingang. Om negen uur mag ik het gebouw dan echt van binnen gaan bekijken. De tour gaat door de westelijke foyer, vanwaar het Drama Theatre bezocht wordt. Dit is de grootste van de drie kleinere zalen, met 544 stoelen. De ruimtes voorin en achterin lijken op kappellen. Ook The Studio is mooi, maar dan betreed ik boven de Concert Hall. Wat een grote en mooie zaal. Alles ademt de sfeer van opera uit. 2679 mensen kunnen hier genieten van de beste opera’s. Maar het Opera House biedt veel meer, van Michael Bublé tot hardrock en van komedie tot romantische toneelstukken. Om de maatschappij wat terug te geven zijn er zelfs kinderprogramma’s om de bezoekers van de toekomst zo vroeg mogelijk bij de wereld van de kleinkunst te betrekken. Dit wordt vrijwillig gedaan. Vanuit het Opera House is de Sydney Harbour Bridgeop een hele bijzondere manier vast te leggen. Na de tour breng ik nog wat tijd door op de gigantische trappen voor het Opera House. Ik loop rond Circular Quay, enigszins verbaast dat ik nu op die ene plek ben die van Sydney wordt getoond aan de rest van de wereld. Langs Cadman’s Cottage, door The Rocks, beklim ik de brug. Bovenop een van de pilaren is het uitzicht nog mooier dan beneden. Symbolisch loop ik dande brug op en neer. Vanaf hier maakt men dus die enige beelden die de wereld in gaan. Ik volg de grote weg en kom uit bij het Sydney Aquarium, ook iets wat ik op televisie heb gezien en graag wil afstrepen. Ook de Sydney Tower heb ik op mijn lijstje staan. Naast het aquarium bevindt zich echter Madame Tussauds. Voor een zeer schappelijke prijs kan ik deze drie attracties bezoeken. Ik ga op de foto met tal van iconen: Captain Cook, Obama, Queen Elizabeth, Ian Thorpe, Justin Bieber, Michael Jackson, Oprah Winfrey, E.T., Leonardo DiCaprio en Johnny Depp. Verder heb ik nog andere beroemdheden ontmoet, zoals Ned Kelly, Ghandi, Nelson Mandela, Dalai Lama, Kylie Minogue, Albert Einstein, Marilyn Monroe, Spiderman, Crocodile Dundee, Lady Gaga en Brad Pitt met Angelina Jolie. Na deze reis vol fotomomenten ga ik de volgende deur binnen en duik ik onder water. Ik zie het lokale vogelbekdier, schildpadden en een miniversie van Nemo en zijn vriendjes in hun aquariumpje. De meest diverse vissoorten kom ik tegen. Via krakende loopplanken kom ik in een glazen tunnel en zwemmen de vissen, roggen en een zeekoe over me heen. Ditzelfde volgt nog een keer, maar dan zijn het de haaien die recht op me af zwemmen. Ik vervolg mijn weg naar de laatste bezienswaardigheid voor vandaag: de Sydney Tower, vanwaar ik een andere kant van de brug en het operahuis zie. Ook het Olympisch park is van boven misschien nog wel mooier te zien dan op de grond. Dan is mijn eerste dag alweer om.
Tot mijn volgende reisverslag!